اگر شما یک خانم شاغل و باردار هستید و یا در حال فکر کردن در مورد باردار شدن، این مطالب می تواند برای شما سودمند باشد. این نوشته در مورد حاملگی و ارگونومی می باشد. ارگونومی علم تطابق کار یا شغل با کارگر یا شاغل به جای تطابق کارگر یا شاغل با کار یا شغل است. این نوشته در مورد خطرات ارگونومیک که یک مشکل عمده مخصوصا در سه ماهه سوم (دوره سوم) بارداری است ارائه گردیده است.

قبل از درک رابطه ارگونومی با بارداری  نیاز با آشنایی با برخی از مسائل بهداشتی اولیه می باشد. بارداری وضعیتی سالم و طبیعی است که طی آن یک سری تغییرات در بدن زن به روشهای مختلف صورت می پذیرد. در سه ماهه اول (دوره اول)، قسمتهای مختلف جنین شکل می گیرد و بیشترین خطر آسیب به جنین در این دوره وجود دارد. در سه ماهه دوم و سوم اندامهای جنین بلوغ و اندازه و وزن افزایش می یابند.

تغییرات جنین در طول دوران بارداری ناشی از تغییرات شیمیایی دو هورمون استروژن و پروژسترون است. پروژسترون ماهیچه های رحم (همزمان با رشد جنین)، معده و رگ های خونی را شل و گشاد می نماید. پروژسترون نیز ممکن است باعث برخی تاثیرات نامطلوب و ناخواسته از قبیل سوء هاضمه، یبوست، تپش قلب و رگهای واریسی گردد. هورمون استروژن تاثیر مهمی در رشد جنین و نیز در بزرگ شدن پستان های زن دارد. در مراحل آخر بارداری، رحم در حال رشد باعث ایجاد فشار در زیر ریه ها می باشد. به همین دلیل زنان باردار اغلب دارای عارضه تنگی نفس می باشند.

در طول دوران بارداری شکم بزرگ باعث می شود که مرکز ثقل به سمت جلو حرکت کند. انحنا ایجاد شده در ستون فقرات باعث کمردرد و فشار می شود.

در طول بارداری، عضلات لگن جهت افزایش حجم لگن شل، نرم و کشیده می شوند. چندین مفصل مخصوصا مفاصل ستون فقرات در این دوره ثابت و پایدار بودن کمتری برای حرکات جنین در حال رشد از خود نشان می دهند در نتیجه فشار بیشتری به عضلات پشت وارد شده و همین موضوع باعث ایجاد یکسری دردها در این ناحیه در طول دوران حاملگی می گردد. در یک زن غیر باردار، مرکز ثقل در جلوی ستون فقرات و در سطح کلیه واقع شده است. در یک زن باردار، مرکز ثقل به سمت جلو جابجا شده و باعث وارد آمدن فشار به ستون فقرات و نیز جابجا شدن مرکز تعادل بدن می گردد(شکل 1). این ممکن است باعث افتادگی شانه ها به سمت پشت، تکیه پشت بر روی پاشنه ها و وارد آمدن این فشار اضافی بر روی کمر(قسمت پایین کمر)شود. رباطهایی که حمایت کننده و قدرت بخش هستند ضعیف شده بطوری که زن برای ایستادن تنها از عضلات ناحیه پشت بهره می گیرد.عضلات پشت کوچک و خسته می شوند که در نهایت منجر به کمر درد می گردد.

در نتیجه از قرار گرفتن در وضعیت های بدنی که منجر به ضعیف شدن و کشش عضلات مانند خم شدن کمر به سمت جلو می شود در طول دوران بارداری باید اجتناب شود.

زنان باردار شاغل نگرانی بیشتری در مورد عوامل خطرساز ارگونومیک که ممکن است اثر مضر بر روی آنها و همچنین بر سلامتی  جنین داشته باشند دارند. یک عامل خطر ارگونومیک، هر گونه عدم تعادل بین کارگر یا شاغل و محیط کار که منجر به ایجاد نیازمندیهای بیشتر شغلی بر روی کارگر یا شاغل است. عوامل اصلی خطر ساز ارگونومیک عبارتند از: پوسچر نامطلوب، اعمال نیروی بالا، کارهای تکراری و بدون استراحت.

 همیشه فرد به عوامل خطرساز ارگونومیک به روش های مختلف پاسخ نشان می دهد به عنوان مثال، یک کارگر ممکن است علائم آسیب ناشی از فشار تکراری را از خود نشان دهد در حالی که کارگر دیگر همان کار را بدون داشتن هیگونه علائمی انجام دهد. برای کاهش خطر آسیب، باید عوامل خطرساز ارگونومیک شناسایی شده و تا آنجا که ممکن است کاهش یابد.

امروزه بسیاری از زنان در دوران بارداری به کار مشغول و تا زمان تولد جنین به کار کردن ادامه می دهند. اگرچه کار در شرایط نامساعد هم تاثیرات منفی بر روی سلامت زن و هم بر روی سلامت جنین دارد. یکی از پیامدهای دوران حاملگی که در رابطه با عوامل ارگونومیک مورد مطالعه قرار گرفته اند سن حاملگی، وزن هنگام تولد و سقط جنین است.