- گاه بچه‌ها، نیاز به جلب توجه دارند اما این نیاز را، همیشه با تقاضای مستقیم توجه از والدین طلب نمی‌کنند. نشان دادن رفتار‌های مخربی که واکنش دیگران را در پی دارد یکی از راه‌هایی است که بچه‌ها از طریق آن، نیاز به مورد توجه قرار گرفتن را نشان میدهند و می تواند دلایل متعدد داشته باشد:

- ریشه مشکل چیست؟ اولین چیزی که والدین باید بدانند این است مشخص شود چرا کودک این کار را انجام می‌دهد.آیا او را به زور آورده‌اند آیا کودک با حضور در این جمع مضطرب می‌شود؟ آیا رابطه خوبی با اعضای آن مهمانی ندارد؟ آیا قبل از مهمانی، با او دعوا شده است؟ در این شرایط احتمالا او با نشان دادن این واکنش‌ها، به دنبال تلافی است.

- اگر پدر و مادر در خانه رفتار‌های سختگیرانه‌ای داشته باشند و به کودک‌شان اجازه حرکت و کودکی کردن ندهند، احتمالا فرزندشان در حضور دیگران به راه‌های مخربی برای جلب توجه متوسل می‌شود.

- بچه‌ها با دیدن بی‌توجهی دیگران نسبت به این نیاز عمدا کاری می‌کنند که همه نگاه‌ها به سمت آنها خیره شود.

- گاه حساسیت والدین و اخطار آنها به کودک به عنوان محرکی برای برخی رفتارها عمل میکند.مثلا والدینی که قبل از مهمانی کودکشان را از کارهایی که فکر میکنند شاید مرتکب شود منع می‌کنند ناخواسته باعث می شوند کودک به حساسیت والدینش پی برد و به محض ورود به جمع، آن رفتار را مخصوصا انجام می‌دهد.

کودک بر اساس رفتار پدر و مادرش، باید فرض را بر این بگیرد که امکان بروز رفتارهای مخرب در مهمانی وجود ندارد.

- مشخص کردن جایزه قبل از انجام یک کار، یعنی باج دادن و باج دادن گره‌ای از مشکلات رفتاری کودکان باز نمی‌کند. اما اگر والدین بعد از آنکه فرزندشان رفتار درست را نشان داد، بدون وعده قبلی به او پاداش بدهند، می‌توانند رفتارهای خوب را در او تقویت کنند. مطمئن باشید که او بعد از دریافت پاداش پیش‌بینی نشده به خاطر رفتار‌های خوبش، دیگر انگیزه‌ای برای نشان دادن رفتار‌های مخرب پیدا نخواهد کرد.

- کودک تنها که کل طول روز ، پدر و مادر خود را سرگرم کار خود میبیند مهمانی را فرصت مناسبی برای جلب توجه می یابد و یاد گرفته‌است که پدر و مادرش در حضور دیگران واکنش‌های همیشگی را نشان نمی دهند.او تنها به دنبال جلب نگاه والدین است. برای او مهم نیست که این نگاه همراه با خشم باشد یا مهربانی. او حتی به جلب توجه منفی هم راضی است و از این‌که آدم‌ها، حتی برای نصیحت یا دعوا کردن سراغش می‌آیند و با او حرف می‌زنند، لذت می‌برد.

- کودکی که خود را در مهمانی تنها میبیند بی دلیل بهانه میگیرد، بدون احساس گرسنگی بهانه غذا گرفته یا مدام به دستشویی میرود و یا سر به سر اعضای مهمانی گذاشته و یا سراغ وسایل تزئینی حساسیت برانگیز می رود. بهتر است والدین با نمایش یک فیلم کارتونی یا آوردن اسباب‌بازی‌هایی که کودک با آنها سرگرم می‌شود، فضای مهمانی را برای او هم دلپذیر کنند، تا دیگر فرزندشان برای جلب توجه آنها، به رفتارهای جایگزین دست نزند.

- تعادل در رفتارمان را حفظ کنیم یعنی دایره‌ای از رفتار قاطعانه و مهربان و عمل بر اساس آن. در این شرایط نه باید به کودک باج داد و نه باید با سخت‌گیری بیش از حد، این تصور را در او ایجاد کرد که دیگر دوستش نداریم. یادتان باشد تحقیر کودک به خاطر اشتباهاتش، عزت نفس او را پایین می‌آورد و این احساس را در او ایجاد می‌کند که دیگر جایی در دل دیگران ندارد. اگر کودک گمان کند به عنوان «بچه بد» دیده می‌شود، انگیزه‌ اش را برای «بچه خوب» بودن از دست می‌دهد.

- خانواده‌ها باید برای رشد و پرورش فرزندان‌شان به دو متخصص مراجعه کنند. یکی پزشک کودک و دیگری روانشناس کودک. خوشبختانه امروزه همه خانواده‌ها، پزشک کودک خود را دارند اما داشتن روانشناس را برخی جدی نمیگیرند.لازم است بدانیم توصیه‌های ساده یک روانشناس میتواند جلو تقویت رفتارهای اشتباه فرزند‌انمان را در همان ابتدا بگیرد.

 

 

تهیه و تنظیم: زینب غلامزاده کارشناس سلامت روان شبکه بهداشت ودرمان شبکه مهر